Agnes Thompson Slytherin Uczeń Klasy VII Gracz Quidditcha
Różdżka : 12 i 1/4 cala, giętka, drzewo różane, włos z grzywy jednorożdżca. Jest wspaniała do Obrony Przed Czarną Magią. Tytuł : Administrator Cechy Genetyczne : wężousta Statystyki : - miotlarstwo: 15+3
- zaklęcia: 10
- transmutacja: 5
- obrona przed czarną magią: 15
- wróżbiarstwo: 0
- eliksiry: 17
- opieka nad magicznymi zwierzętami: 3
- zielarstwo: 5
- historia magii: 0
- numerologia: 0
- runy: 0 Liczba postów : 306 Join date : 12/09/2010 Age : 31
| Temat: Sport czarodziejów Nie Paź 31, 2010 4:03 pm | |
| Zacznę od historii powstania tego rodzaju sportu, który z czasem stał sie najpopularniejszą rozrywką w świecie magii...
Początki Quidditcha miały miejsce już w 11 wieku, kiedy to pewna czarownica obserwowała grupę czarodziejów latających na miotłach i grających piłką w okolicach Queerditch Marsh (zapewne stąd nazwa gry). Z czasem grę udoskonalano i dodawano kolejne piłki, jednak przełomowym momentem było wprowadzenie złotego znicza. Pierwsze mistrzostwa świata w tj dyscyplinie odbyły się już w 15 wieku-jak mówią niektórzy użyto wtedy wszystkich możliwych fauli, które obecnie nie są już dozwolone, gdyż wymagają użycia różdżki.
Może przejdźmy jednak do zasad Quidditcha:
Na boisku grają dwie siedmioosbowe drużyny. Każda składa się z: - obrońcy - pilnuje on słupków bramkowych - trójki ścigających - grających kaflem, - dwójki pałkarzy - oni za zadanie mają ochronę innych zawodników przed tłuczkami - szukającego - od niego zależy kiedy nastąpi koniec meczu-łapie złoty znicz
Są 4 rodzaje piłek:
* kafel - czerwona, owalna piłka * dwa tłuczki - czarne i ciężkie, starające się strącić jak największą liczbę zawodników z obu drużyn * złoty znicz - mała, złota, uskrzydlona kulka, bardzo trudna do złapania
Boisko na którym grają zawodnicy ma owalny kształt. Na jego końcach znajdują się po trzy słupki bramkowe - tyczki zakończone obręczami, przez które ścigający przerzucają kafla. Słupków pilnuje obrońca. Oprócz tego na boisku znajdują się jeszcze dwaj pałkarze, odbijają oni tłuczki i starają się nie dopuścić to tego aby wyrządziły krzywdę jakiemuś zawodnikowi z jej drużyny. Najtrudniejsze zadanie czeka szukającego-ma on odszukać złotego znicza w całym panującym na boisku zamieszaniu, następnie go złapać - co kończy mecz. Za złapanie znicza drużyna dostaje 150 puntów, co zazwyczaj przechyla szalę zwycięstwa na jej korzyśc (choć nie zawsze - mistrzostwa świata 1994). Samo złapanie znicza jest niebywale trudne, jednak dopóki nie zostanie złapany mecz musi trwać.
Ciekawostka: najdłuższy odnotowany w historii Quidditcha mecz trwał 3 miesiące...
O Quidditch - Tu, w Polsce, nie dużo nam wiadomo. Znana jest jedna polska drużyna - Gobliny z Grodziska. Wiadomo też, że nasza reprezentacja grała na mistrzostwach w 1994 (m.in. z Irlandią). Najsłynniejsi gracze z Polski to Józef Wroński-szukający-to on wymyślił zwód Wrońskiego, grał w drużynie Goblinów; Władysław Zamojski- ścigający gracz Goblinów grał przeciwko Irlandii.
Jeżeli chodzi znowu o sprzęt potrzebny do grania w Quidditcha to każdy wie - miotła najważniejsza!!!
Istnieje kilka firm produkujących miotły do Quidditcha. Za najlepsze uznawane są Nimbusy i Błyskawice. Ze starszych modeli znane są Dębowy Grom 79, Księżycowa Brzytwa, Srebrna strzała, Zamiatacz jedynka, Kometa 140, Świetlista smuga, Migdrąg, Spadająca gwiazda i Nimbusy (1000, 1001, 1500, 1700 i 2000) | |
|