Mantykora-magiczne stworzenie

Mantykora jest jednym z najbardziej nieprzyjemnych magicznych stworzeń (nie mówcie nic Hagridowi). Jej nazwa w perskim oznacza dosłownie "pożeracza ludzi". Zgadza sie ona z ulubionym zajęciem mantykory; jest nim pożeranie ludzi, a dokładniej ludzkiego mięsa.
Mantykora została po raz pierwszy opisana w piątym wieku przed naszą erą przez greckiego medyka Ktezjasza (pochodzą od niego wczesne wzmianki o jednorożcach). Zamieszkiwała indyjskie dżungle. Była bardzo szybkim, silnym stworzeniem nie znającym litości. Jej okrucieństwo czyniło z niej najgroźniejszego drapieżcę w okolicy.
Mantykora miała owłosione, rude ciało lwa, ale według Ktezjasza jej głowa przypominała ludzką. Głos miała melodyjny. Posiadała dziwny ogon, podobny do ogona skorpiona, na którym pełno było trujących strzałek. Mantykora strzelała nimi w różnych kierunkach, sięgając celów oddalonych aż o trzy tysiące metrów. Ofiara trafiona ostrym pociskiem ulegała działającej w błyskawicznym tempie truciźnie a mantykora przystępowała do dzieła. Pomagały jej szczęki osadzone od ucha do ucha, w których osadzone były trzy rzędy ostrych jak brzytwa zębów, doskonale nadających się do rozszarpywania ludzi na kęsy.
Mantykora była nieprzeciętnym głodomorem. Pochłaniała swe ofiary razem z czaszką, wszystkimi kośćmi, całym ubraniem oraz zawartością kieszeni. Jeśli jakiś mieszkaniec wioski zaginął bez śladu - było jasne, że po okolicy grasuje mantykora.
Mantykora uważana była za stworzenie realne (podobnie jak wiele innych magicznych zwierząt starożytności), a opis cytowały późniejsze autorytety, np. Arystoteles czy Pliniusz. Ludzie szukali mantykory do drugiego stulecia naszej ery. Poszukiwania poszły na marne, a grecki podróznik Pauzaniasz wystąpił z całkiem prawdopodobną teorią, że potwór ów to tak naprawdę tygrys ludojad (tygrys belgijski). Wiara w istnienie mantykory nie przetrwała, ale jej legenda zainspirowała wielu artystów i ilustratorów. Mantykora stała się jednak symbolem zła i wrogich zamiarów.